പരസ്യ. ജീവിതം

പരസ്യജീവിതം(നർമം )

കുട്ടികളും മുതിർന്നവരും ഉൾപ്പെടെ എല്ലാവർക്കും പരസ്യം കാണാൻ ഇഷ്ടമല്ലേ..?

നിങ്ങളുടെ കാര്യം എനിക്കറിയില്ല പക്ഷേ എനിക്ക് പരസ്യം എന്നുവെച്ചാൽ ഭയങ്കര ഇഷ്ടമാണ്.

എന്റെ ജീവിതവും പരസ്യവും തമ്മിലുള്ള അഭേദ്യമായ ബന്ധം നിങ്ങൾക്കറിയണ്ടേ.?

ലൈഫ് ബോയ് എവിടെയോ അവിടെയാണ് ആരോഗ്യം…. ആ പരസ്യം ഓർമ്മയുണ്ടോ..?നമ്മുടെ ആരോഗ്യശ്രീമാൻ സോപ്പിന്റെ പരസ്യം.

ദിവസത്തിൽ അഞ്ചു തവണയെങ്കിലും ഞാൻ ആ പാട്ടുപാടുമായിരുന്നു, എന്റെ പാട്ടുകേട്ട് സഹികെട്ട എന്റെ ചേട്ടൻ എന്നോട് പറഞ്ഞു എടീ ആ പാട്ട് ദിവസത്തിൽ ഒരു നേരമെങ്കിലും കുളിക്കുന്ന ആളുകൾക്ക് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതാണ് അല്ലാതെ ആഴ്ചയിൽ ആരെങ്കിലും എടുത്തു തോട്ടിൽ ഇട്ടാൽ മാത്രം കുളിക്കുന്ന നിനക്കുള്ളതല്ല.

ചെറുപ്പം മുതലേ നല്ല ചിന്താശേഷിയുള്ള ആളാണ് ഞാൻ, ഞാൻ തലങ്ങും വിലങ്ങും നടന്ന് സേതുരാമയ്യർ സിബിഐ ചിന്തിക്കുന്നത് പോലെ ചിന്തിച്ചു സംഭവം ശരിയാണ്, എന്തായാലും എന്റെ ശീലങ്ങളൊന്നും മാറ്റാനാവില്ല അതുകൊണ്ട് പാട്ട് ഞാൻ അങ്ങ് വേണ്ടെന്നുവച്ചു.

നമ്മ പിന്നെ ഒരു കാര്യം വേണ്ടെന്നു വച്ചാൽ പിന്നെ വേണ്ടെന്നു വച്ചതാണ്.

ഉടനെ തന്നെ അടുത്ത പരസ്യം പിടിച്ചു സച്ചിൻ ടെണ്ടുൽക്കർ പറയുന്ന” ബൂസ്റ്റ് ദ സീക്രട്ട് ഓഫ് മൈ എനർജി”,

ബൂസ്റ്റ് കിട്ടാൻ ഇല്ലെങ്കിലും ആ പരസ്യം പറയുമ്പോൾ എനിക്ക് ഭയങ്കര എനർജി ആയിരുന്നു, അപ്പോഴാണ് എന്റെ തൊട്ടുമുകളിലുള്ള ആങ്ങള പുറത്ത് കുട്ടീംകോലും കളിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടത്, ഓടി അടുത്തു ചെന്ന് അവന്റെ മുന്നിൽ നിന്നിട്ട് ഒരൊറ്റ പറച്ചിൽ ബൂസ്റ്റ് ദ സീക്രട്ട് ഓഫ് മൈ എനർജി ശേഷം അവന്റെ വയർ നോക്കി ഒറ്റ കുത്തും, മെഡിക്കൽ കോളേജിലെ അസ്ഥികൂടം പോലിരിക്കുന്ന എന്റെ കൈ അവന്റെ വയറിൽ കൊണ്ടതും അവൻ വയറും പൊത്തിപ്പിടിച്ച് കുത്തിയിരുന്നു വലിയ വായിലെ കരയാൻ തുടങ്ങി.

അപ്പോഴേക്കും ചാച്ചൻ, അമ്മ, ഇച്ചാച്ചൻ അമ്മച്ചി ഉൾപ്പെടെ പള്ളിപ്പെരുന്നാളിന് ഉള്ള ആളുകൾ അവിടെ അണിനിരന്നു, സംഭവം ചേട്ടന്റെ വായിൽ നിന്ന് കേട്ടപ്പോൾ മുൻവശത്ത് നിന്ന കാപ്പിക്ക് നഷ്ടം ഒരു കൊമ്പ്, ഞാൻ ഓടി നിന്നത് അടുത്ത വീട്ടിലെ മറിയക്കുട്ടി ചേടത്തിയുടെ അടുക്കളയിൽ.

അങ്ങനെ ആ പരസ്യവും സ്വാഹ.

അപ്പോഴാണ് റേഡിയോയിൽ അടുത്ത പരസ്യം കേട്ടത് അത് ഇങ്ങനെയായിരുന്നു.

“നിജാം പാക്ക് കുട്ടികളും മുതിർന്നവരും ഒരുപോലെ ചോദിച്ചു വാങ്ങുന്ന പാക്ക്”.

എന്തായാലും വീട്ടിൽ നിന്ന് അല്പം ചില്ലറ അടിച്ചുമാറ്റി കടയിൽ ചെന്ന് നിജാം പാക്ക് ചോദിച്ചു വാങ്ങി, സ്കൂളിൽ വെച്ച് തിന്നാൻ നിന്നില്ല വീട് അടുക്കാറായപ്പോൾ വായിലിട്ടു ചവച്ചു, പിന്നെ കിളി പോയ മട്ടിൽ വീട്ടിലേക്ക് ഒരു പോക്കായിരുന്നു, അന്ന് കിട്ടിയ തല്ലു ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ ഒരു സമരത്തിന് കൊടുക്കാമായിരുന്നു, അന്നുപോയ കിളിയാണ് പിന്നെ ഒരിക്കലും തിരിച്ചു വന്നിട്ടില്ല അതോടുകൂടി ആ പരീക്ഷണവും അവസാനിച്ചു.

അങ്ങനെയിരിക്കെയാണ് എന്റെ മനസ്സിലേക്ക് അടുത്ത പരസ്യം കേറി വന്നത്.

” വാഷിംഗ് പൗഡർ നിർമ്മ,വാഷിംഗ് പൗഡർ നിർമ്മ”

പരസ്യത്തിലെ ചേച്ചി കറുത്ത തുണി പുതുപുത്തൻ ആക്കുന്ന മാജിക് കാണിക്കാൻ തുടങ്ങി, എല്ലാ ദിവസവും പിന്നീട് ആ പാട്ടായി, അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരു ദിവസം, ഇടാനായി പെറ്റികോട്ട് എടുത്തപ്പോൾ അത് കരിമ്പൻ അടിച്ചു കൊതുകുവല പോലെ ഇരിക്കുന്നു, അതും പൊക്കിപ്പിടിച്ച് അമ്മയുടെ അടുത്തെത്തി ചോദിച്ചു, നിങ്ങൾക്ക് നിർമ്മ സോപ്പുപൊടി വാങ്ങിച്ച് എന്റെ തുണി ഒന്ന് വെളുപ്പിച്ചു തന്നുകൂടെ, ആ പരസ്യത്തിലെ പിള്ളേര് ഒക്കെ എന്ത് നല്ല വെള്ള കളർ ഡ്രസ്സ് ആണ് സ്കൂളിൽ പോകുന്നത്. ഞാൻ ആകട്ടെ വെള്ളയിൽ കറുത്ത പുള്ളിയുള്ള ഉടുപ്പിട്ട് സ്കൂളിൽ പോകുന്നു.

പണിയെടുത്ത് നടുവൊടിഞ്ഞു ഇരിക്കുന്ന അമ്മയോട് ഈ ചോദ്യം ചോദിച്ചാൽ സ്വാഭാവികമായും കിട്ടാനുള്ളത് എനിക്കിട്ട് കിട്ടി കയ്യിലിരുന്ന കത്തി തിരിച്ചുപിടിച്ച് കുണ്ടിക്കിട്ട് രണ്ടു കൊട്ട് മൂന്ന് മാന്ത് പിന്നെ ഒരൊറ്റ സ്വഭാവ സർട്ടിഫിക്കറ്റും തലതെറിച്ചത്….

അങ്ങനെ നമ്മൾ ആ പരസ്യവും നിർത്തി

പിന്നെ അടുത്ത പരസ്യം ഡാബർ ചവനപ്രാശം , അത് കഴിച്ചാൽ ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന ബുദ്ധിയും ശക്തിയും എല്ലാം പുറത്തേക്ക് വരും എന്ന് ചാച്ചനെ പറഞ്ഞു തെറ്റിദ്ധരിപ്പിച്ച് ഒരു ബോട്ടിൽ വാങ്ങി കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി, എന്തോ അതിന്റെ ടേസ്റ്റ് നമുക്ക് അങ്ങ് പിടിച്ചില്ല, ആരുമറിയാതെ, രണ്ടു സ്പൂൺ തോണ്ടി എല്ലാദിവസവും പുറത്തു കൊണ്ട് കഴുകി കളയും, കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾക്ക് ശേഷം ചാച്ചൻ പറയുന്നത് കേട്ടു പരസ്യങ്ങൾ എല്ലാം വെറും കളിപ്പീരാ കൊച്ചേ , ഇത്രയൊക്കെ കഴിച്ചിട്ടും ബുദ്ധിയും വന്നില്ല ശക്തിയും വന്നില്ല.

കുറച്ച് മുതിർന്നപ്പോൾ ഫെയർ ആൻ ലൗലി ആയി താരം, ആ പെണ്ണിന്റെ സൗന്ദര്യം കണ്ടപ്പോൾ സുന്ദരിയാവാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു, പക്ഷേ അതും നമ്മളുടെ സാമ്പത്തിക നിലപാടും തമ്മിൽ ഒരു ചേർച്ചയും ഇല്ല അതുകൊണ്ട് പതുക്കെ അതും വേണ്ടെന്നു വച്ചു.

അങ്ങനെയിരിക്കെ ചാച്ചൻ ക്ലോസപ്പ് പേസ്റ്റ് കൊണ്ടുവന്നു, അപ്പോഴാണ് ആ പാട്ട് എനിക്ക് ഓർമ്മ വന്നത് “അടുത്തു വാ അടുത്ത് വാ അടുത്ത് നിന്നാട്ടെ” അങ്ങനെ പല്ലുതേപ്പ് ഒന്നും വലിയ ശീലമില്ലാത്ത ഞാൻ ക്ലോസപ്പ് ഇട്ട് നന്നായി പല്ലുതേച്ചു, ശേഷം ചാച്ചന്റെ അടുത്ത് ചെന്ന് വാ തുറന്ന് ശ്വാസം വിട്ടു, എന്തായാലും കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മച്ചി മുഖത്തൊഴിച്ച വെള്ളം ചാച്ചന്റെ ബോധം തിരിച്ചുകൊണ്ടുവന്നു. ഒരുപക്ഷേ പേസ്റ്റിന്റെ കുഴപ്പം ആകാം.

പിന്നീട് എന്റെ ശ്രദ്ധ മുഴുവനും ഹെയർ ഓയിലുകളിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു, മാർക്കറ്റിൽ കാണുന്ന എല്ലാ പരസ്യത്തിലെയും ഹെയർ ഓയിലുകൾ തലയിൽ തേച്ചു പിടിപ്പിച്ചു, അഴിച്ചിട്ടാൽ മുടി നിലത്തു കിടക്കും എന്നുള്ള അവരുടെ വാഗ്ദാനം വളരെ കറക്റ്റ് ആയിരുന്നു, അങ്ങനെ നിലത്തു കിടന്നു കിടന്ന് തോളൊപ്പം മുടിയുമായി ഞാൻ തെക്കോട്ടും വടക്കോട്ടും നടന്നു.

എന്നാ പിന്നെ ഉള്ളത് മതി..അതിനെ സ്റ്റൈൽ ആക്കി ഷാമ്പു തേച്ച് ഇടാൻ തീരുമാനിച്ചു, അങ്ങനെ ഒരു ബോട്ടിൽ ഷാംപൂ അങ്ങനെ തന്നെ തലയിൽ കമിഴ്ത്തി കുളിച്ചു റെഡിയായി വന്നു, എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ ഒരു കാക്ക ഓടി വന്നു തലയിൽ കൂടുകൂട്ടാൻ ട്രൈ ചെയ്തു, കാക്കയെയും തെറ്റ് പറയാൻ പറ്റില്ല ചകിരിനാര് പോലെ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും നല്ല ഒഴുകി നടക്കുന്ന മുടി.

ഇനി ഇപ്പോൾ പ്രായം കുറച്ച് ആയി, സ്ഥിരമായി സന്തൂർ സോപ്പ് വാങ്ങി ഉപയോഗിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു, മഞ്ഞളും ചന്ദനവും ഒത്തു ചേർന്ന് സന്തൂർ ചർമത്തിന് അഴകേകും സന്തൂർ, നാലു പേര് പറയട്ടെ എന്നേ ചർമം കണ്ടാൽ പ്രായം തോന്നുകയേ ഇല്ല എന്ന്.

രചന :ജിഷ ഷാജൻ